адзіно́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзіно́чніца адзіно́чніцы
Р. адзіно́чніцы адзіно́чніц
Д. адзіно́чніцы адзіно́чніцам
В. адзіно́чніцу адзіно́чніц
Т. адзіно́чніцай
адзіно́чніцаю		 адзіно́чніцамі
М. адзіно́чніцы адзіно́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)