дакрыяадэні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дакрыяадэні́т |
дакрыяадэні́ты |
| Р. |
дакрыяадэні́ту |
дакрыяадэні́таў |
| Д. |
дакрыяадэні́ту |
дакрыяадэні́там |
| В. |
дакрыяадэні́т |
дакрыяадэні́ты |
| Т. |
дакрыяадэні́там |
дакрыяадэні́тамі |
| М. |
дакрыяадэні́це |
дакрыяадэні́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дакрыяцысты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дакрыяцысты́т |
дакрыяцысты́ты |
| Р. |
дакрыяцысты́ту |
дакрыяцысты́таў |
| Д. |
дакрыяцысты́ту |
дакрыяцысты́там |
| В. |
дакрыяцысты́т |
дакрыяцысты́ты |
| Т. |
дакрыяцысты́там |
дакрыяцысты́тамі |
| М. |
дакрыяцысты́це |
дакрыяцысты́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
даксо́граф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даксо́граф |
даксо́графы |
| Р. |
даксо́графа |
даксо́графаў |
| Д. |
даксо́графу |
даксо́графам |
| В. |
даксо́графа |
даксо́графаў |
| Т. |
даксо́графам |
даксо́графамі |
| М. |
даксо́графе |
даксо́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дактара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дактара́льнасць |
| Р. |
дактара́льнасці |
| Д. |
дактара́льнасці |
| В. |
дактара́льнасць |
| Т. |
дактара́льнасцю |
| М. |
дактара́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дактара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дактара́льны |
дактара́льная |
дактара́льнае |
дактара́льныя |
| Р. |
дактара́льнага |
дактара́льнай дактара́льнае |
дактара́льнага |
дактара́льных |
| Д. |
дактара́льнаму |
дактара́льнай |
дактара́льнаму |
дактара́льным |
| В. |
дактара́льны (неадуш.) дактара́льнага (адуш.) |
дактара́льную |
дактара́льнае |
дактара́льныя (неадуш.) дактара́льных (адуш.) |
| Т. |
дактара́льным |
дактара́льнай дактара́льнаю |
дактара́льным |
дактара́льнымі |
| М. |
дактара́льным |
дактара́льнай |
дактара́льным |
дактара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дактара́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дактара́нт |
дактара́нты |
| Р. |
дактара́нта |
дактара́нтаў |
| Д. |
дактара́нту |
дактара́нтам |
| В. |
дактара́нта |
дактара́нтаў |
| Т. |
дактара́нтам |
дактара́нтамі |
| М. |
дактара́нце |
дактара́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дактара́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дактара́нтка |
дактара́нткі |
| Р. |
дактара́нткі |
дактара́нтак |
| Д. |
дактара́нтцы |
дактара́нткам |
| В. |
дактара́нтку |
дактара́нтак |
| Т. |
дактара́нткай дактара́нткаю |
дактара́нткамі |
| М. |
дактара́нтцы |
дактара́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дактаранту́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дактаранту́ра |
| Р. |
дактаранту́ры |
| Д. |
дактаранту́ры |
| В. |
дактаранту́ру |
| Т. |
дактаранту́рай дактаранту́раю |
| М. |
дактаранту́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дактара́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дактара́нцкі |
дактара́нцкая |
дактара́нцкае |
дактара́нцкія |
| Р. |
дактара́нцкага |
дактара́нцкай дактара́нцкае |
дактара́нцкага |
дактара́нцкіх |
| Д. |
дактара́нцкаму |
дактара́нцкай |
дактара́нцкаму |
дактара́нцкім |
| В. |
дактара́нцкі (неадуш.) дактара́нцкага (адуш.) |
дактара́нцкую |
дактара́нцкае |
дактара́нцкія (неадуш.) дактара́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
дактара́нцкім |
дактара́нцкай дактара́нцкаю |
дактара́нцкім |
дактара́нцкімі |
| М. |
дактара́нцкім |
дактара́нцкай |
дактара́нцкім |
дактара́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.