дакрыяадэні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дакрыяадэні́т | дакрыяадэні́ты | |
| дакрыяадэні́ту | дакрыяадэні́таў | |
| дакрыяадэні́ту | дакрыяадэні́там | |
| дакрыяадэні́т | дакрыяадэні́ты | |
| дакрыяадэні́там | дакрыяадэні́тамі | |
| дакрыяадэні́це | дакрыяадэні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)