дакрыяцысты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дакрыяцысты́т | дакрыяцысты́ты | |
| дакрыяцысты́ту | дакрыяцысты́таў | |
| дакрыяцысты́ту | дакрыяцысты́там | |
| дакрыяцысты́т | дакрыяцысты́ты | |
| дакрыяцысты́там | дакрыяцысты́тамі | |
| дакрыяцысты́це | дакрыяцысты́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)