Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

Су́праўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Су́праўшчына
Р. Су́праўшчыны
Д. Су́праўшчыне
В. Су́праўшчыну
Т. Су́праўшчынай
Су́праўшчынаю
М. Су́праўшчыне

супра́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. супра́ца
Р. супра́цы
Д. супра́цы
В. супра́цу
Т. супра́цай
супра́цаю
М. супра́цы

Крыніцы: piskunou2012.

супраці́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супраці́ўлюся супраці́вімся
2-я ас. супраці́вішся супраці́віцеся
3-я ас. супраці́віцца супраці́вяцца
Прошлы час
м. супраці́віўся супраці́віліся
ж. супраці́вілася
н. супраці́вілася
Загадны лад
2-я ас. супраці́ўся супраці́ўцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час супраці́вячыся

Крыніцы: piskunou2012.

супраці́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. супраці́ў
Р. супраці́ву
Д. супраці́ву
В. супраці́ў
Т. супраці́вам
М. супраці́ве

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

супраціўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супраціўле́нне супраціўле́нні
Р. супраціўле́ння супраціўле́нняў
Д. супраціўле́нню супраціўле́нням
В. супраціўле́нне супраціўле́нні
Т. супраціўле́ннем супраціўле́ннямі
М. супраціўле́нні супраціўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супраціўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супраціўле́нчы супраціўле́нчая супраціўле́нчае супраціўле́нчыя
Р. супраціўле́нчага супраціўле́нчай
супраціўле́нчае		 супраціўле́нчага супраціўле́нчых
Д. супраціўле́нчаму супраціўле́нчай супраціўле́нчаму супраціўле́нчым
В. супраціўле́нчы (неадуш.)
супраціўле́нчага (адуш.)		 супраціўле́нчую супраціўле́нчае супраціўле́нчыя (неадуш.)
супраціўле́нчых (адуш.)
Т. супраціўле́нчым супраціўле́нчай
супраціўле́нчаю		 супраціўле́нчым супраціўле́нчымі
М. супраціўле́нчым супраціўле́нчай супраціўле́нчым супраціўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

супраціўля́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. супраціўля́льнасць
Р. супраціўля́льнасці
Д. супраціўля́льнасці
В. супраціўля́льнасць
Т. супраціўля́льнасцю
М. супраціўля́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супраціўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супраціўля́юся супраціўля́емся
2-я ас. супраціўля́ешся супраціўля́ецеся
3-я ас. супраціўля́ецца супраціўля́юцца
Прошлы час
м. супраціўля́ўся супраціўля́ліся
ж. супраціўля́лася
н. супраціўля́лася
Загадны лад
2-я ас. супраціўля́йся супраціўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час супраціўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супраці́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. супраці́ўнасць
Р. супраці́ўнасці
Д. супраці́ўнасці
В. супраці́ўнасць
Т. супраці́ўнасцю
М. супраці́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

супраці́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супраці́ўнік супраці́ўнікі
Р. супраці́ўніка супраці́ўнікаў
Д. супраці́ўніку супраці́ўнікам
В. супраці́ўніка супраці́ўнікаў
Т. супраці́ўнікам супраці́ўнікамі
М. супраці́ўніку супраці́ўніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.