супраці́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супраці́ўлюся супраці́вімся
2-я ас. супраці́вішся супраці́віцеся
3-я ас. супраці́віцца супраці́вяцца
Прошлы час
м. супраці́віўся супраці́віліся
ж. супраці́вілася
н. супраці́вілася
Загадны лад
2-я ас. супраці́ўся супраці́ўцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час супраці́вячыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)