дагля́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагля́днік |
дагля́днікі |
Р. |
дагля́дніка |
дагля́днікаў |
Д. |
дагля́дніку |
дагля́днікам |
В. |
дагля́дніка |
дагля́днікаў |
Т. |
дагля́днікам |
дагля́днікамі |
М. |
дагля́дніку |
дагля́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагля́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагля́дніца |
дагля́дніцы |
Р. |
дагля́дніцы |
дагля́дніц |
Д. |
дагля́дніцы |
дагля́дніцам |
В. |
дагля́дніцу |
дагля́дніц |
Т. |
дагля́дніцай дагля́дніцаю |
дагля́дніцамі |
М. |
дагля́дніцы |
дагля́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагля́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагля́дчык |
дагля́дчыкі |
Р. |
дагля́дчыка |
дагля́дчыкаў |
Д. |
дагля́дчыку |
дагля́дчыкам |
В. |
дагля́дчыка |
дагля́дчыкаў |
Т. |
дагля́дчыкам |
дагля́дчыкамі |
М. |
дагля́дчыку |
дагля́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагля́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дагля́дчыца |
дагля́дчыцы |
Р. |
дагля́дчыцы |
дагля́дчыц |
Д. |
дагля́дчыцы |
дагля́дчыцам |
В. |
дагля́дчыцу |
дагля́дчыц |
Т. |
дагля́дчыцай дагля́дчыцаю |
дагля́дчыцамі |
М. |
дагля́дчыцы |
дагля́дчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дагматызава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дагматызава́насць |
Р. |
дагматызава́насці |
Д. |
дагматызава́насці |
В. |
дагматызава́насць |
Т. |
дагматызава́насцю |
М. |
дагматызава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагматызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дагматызава́ны |
дагматызава́ная |
дагматызава́нае |
дагматызава́ныя |
Р. |
дагматызава́нага |
дагматызава́най дагматызава́нае |
дагматызава́нага |
дагматызава́ных |
Д. |
дагматызава́наму |
дагматызава́най |
дагматызава́наму |
дагматызава́ным |
В. |
дагматызава́ны (неадуш.) дагматызава́нага (адуш.) |
дагматызава́ную |
дагматызава́нае |
дагматызава́ныя (неадуш.) дагматызава́ных (адуш.) |
Т. |
дагматызава́ным |
дагматызава́най дагматызава́наю |
дагматызава́ным |
дагматызава́нымі |
М. |
дагматызава́ным |
дагматызава́най |
дагматызава́ным |
дагматызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дагматызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дагматызу́ецца |
дагматызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дагматызава́ўся |
дагматызава́ліся |
ж. |
дагматызава́лася |
н. |
дагматызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дагматызу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.