дагля́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дагля́днік | дагля́днікі | |
| дагля́дніка | дагля́днікаў | |
| дагля́дніку | дагля́днікам | |
| дагля́дніка | дагля́днікаў | |
| дагля́днікам | дагля́днікамі | |
| дагля́дніку | дагля́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)