дагматызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дагматызава́ны дагматызава́ная дагматызава́нае дагматызава́ныя
Р. дагматызава́нага дагматызава́най
дагматызава́нае		 дагматызава́нага дагматызава́ных
Д. дагматызава́наму дагматызава́най дагматызава́наму дагматызава́ным
В. дагматызава́ны (неадуш.)
дагматызава́нага (адуш.)		 дагматызава́ную дагматызава́нае дагматызава́ныя (неадуш.)
дагматызава́ных (адуш.)
Т. дагматызава́ным дагматызава́най
дагматызава́наю		 дагматызава́ным дагматызава́нымі
М. дагматызава́ным дагматызава́най дагматызава́ным дагматызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)