Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

аранжы́равацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аранжы́руецца аранжы́руюцца
Прошлы час
м. аранжы́раваўся аранжы́раваліся
ж. аранжы́равалася
н. аранжы́равалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аранжы́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аранжы́рую аранжы́руем
2-я ас. аранжы́руеш аранжы́руеце
3-я ас. аранжы́руе аранжы́руюць
Прошлы час
м. аранжы́раваў аранжы́равалі
ж. аранжы́равала
н. аранжы́равала
Загадны лад
2-я ас. аранжы́руй аранжы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аранжы́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аранжы́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аранжы́рую аранжы́руем
2-я ас. аранжы́руеш аранжы́руеце
3-я ас. аранжы́руе аранжы́руюць
Прошлы час
м. аранжы́раваў аранжы́равалі
ж. аранжы́равала
н. аранжы́равала
Загадны лад
2-я ас. аранжы́руй аранжы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час аранжы́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аранжыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аранжыро́ўка аранжыро́ўкі
Р. аранжыро́ўкі аранжыро́вак
Д. аранжыро́ўцы аранжыро́ўкам
В. аранжыро́ўку аранжыро́ўкі
Т. аранжыро́ўкай
аранжыро́ўкаю		 аранжыро́ўкамі
М. аранжыро́ўцы аранжыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аранжыро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аранжыро́ўшчык аранжыро́ўшчыкі
Р. аранжыро́ўшчыка аранжыро́ўшчыкаў
Д. аранжыро́ўшчыку аранжыро́ўшчыкам
В. аранжыро́ўшчыка аранжыро́ўшчыкаў
Т. аранжыро́ўшчыкам аранжыро́ўшчыкамі
М. аранжыро́ўшчыку аранжыро́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

ара́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ара́нне
Р. ара́ння
Д. ара́нню
В. ара́нне
Т. ара́ннем
М. ара́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ара́нчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ара́нчыцы
Р. Ара́нчыц
Ара́нчыцаў
Д. Ара́нчыцам
В. Ара́нчыцы
Т. Ара́нчыцамі
М. Ара́нчыцах

ара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ара́ны ара́ная ара́нае ара́ныя
Р. ара́нага ара́най
ара́нае		 ара́нага ара́ных
Д. ара́наму ара́най ара́наму ара́ным
В. ара́ны (неадуш.)
ара́нага (адуш.)		 ара́ную ара́нае ара́ныя (неадуш.)
ара́ных (адуш.)
Т. ара́ным ара́най
ара́наю		 ара́ным ара́нымі
М. ара́ным ара́най ара́ным ара́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Ара́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ара́ны
Р. Ара́н
Ара́наў
Д. Ара́нам
В. Ара́ны
Т. Ара́намі
М. Ара́нах

ара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ара́ны ара́ная ара́нае ара́ныя
Р. ара́нага ара́най
ара́нае		 ара́нага ара́ных
Д. ара́наму ара́най ара́наму ара́ным
В. ара́ны (неадуш.)
ара́нага (адуш.)		 ара́ную ара́нае ара́ныя (неадуш.)
ара́ных (адуш.)
Т. ара́ным ара́най
ара́наю		 ара́ным ара́нымі
М. ара́ным ара́най ара́ным ара́ных

Кароткая форма: ара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.