аранжыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аранжыро́ўка аранжыро́ўкі
Р. аранжыро́ўкі аранжыро́вак
Д. аранжыро́ўцы аранжыро́ўкам
В. аранжыро́ўку аранжыро́ўкі
Т. аранжыро́ўкай
аранжыро́ўкаю		 аранжыро́ўкамі
М. аранжыро́ўцы аранжыро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)