аранжыро́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аранжыро́ўшчык аранжыро́ўшчыкі
Р. аранжыро́ўшчыка аранжыро́ўшчыкаў
Д. аранжыро́ўшчыку аранжыро́ўшчыкам
В. аранжыро́ўшчыка аранжыро́ўшчыкаў
Т. аранжыро́ўшчыкам аранжыро́ўшчыкамі
М. аранжыро́ўшчыку аранжыро́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)