Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в ж з л м н о р у х ы э ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я

дако́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	дако́нчыцца	дако́нчацца
Прошлы час
м.	дако́нчыўся	дако́нчыліся
ж.	дако́нчылася
н.	дако́нчылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дако́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	дако́нчу	дако́нчым
2-я ас.	дако́нчыш	дако́нчыце
3-я ас.	дако́нчыць	дако́нчаць
Прошлы час
м.	дако́нчыў	дако́нчылі
ж.	дако́нчыла
н.	дако́нчыла
Загадны лад
2-я ас.	дако́нчы	дако́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час	дако́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	дако́пванне
Р.	дако́пвання
Д.	дако́пванню
В.	дако́пванне
Т.	дако́пваннем
М.	дако́пванні

Крыніцы: piskunou2012.

дако́пвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дако́пваюся	дако́пваемся
2-я ас.	дако́пваешся	дако́пваецеся
3-я ас.	дако́пваецца	дако́пваюцца
Прошлы час
м.	дако́пваўся	дако́пваліся
ж.	дако́пвалася
н.	дако́пвалася
Загадны лад
2-я ас.	дако́пвайся	дако́пвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дако́пваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	дако́пваю	дако́пваем
2-я ас.	дако́пваеш	дако́пваеце
3-я ас.	дако́пвае	дако́пваюць
Прошлы час
м.	дако́пваў	дако́пвалі
ж.	дако́пвала
н.	дако́пвала
Загадны лад
2-я ас.	дако́пвай	дако́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	дако́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дако́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дако́пка	дако́пкі
Р.	дако́пкі	дако́пак
Д.	дако́пцы	дако́пкам
В.	дако́пку	дако́пкі
Т.	дако́пкай дако́пкаю	дако́пкамі
М.	дако́пцы	дако́пках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дако́пкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	дако́пкі
Р.	дако́пак
Д.	дако́пкам
В.	дако́пкі
Т.	дако́пкамі
М.	дако́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дако́р	дако́ры
Р.	дако́ру	дако́раў
Д.	дако́ру	дако́рам
В.	дако́р	дако́ры
Т.	дако́рам	дако́рамі
М.	дако́ры	дако́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дако́рліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дако́рліва	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дако́рлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	дако́рлівасць
Р.	дако́рлівасці
Д.	дако́рлівасці
В.	дако́рлівасць
Т.	дако́рлівасцю
М.	дако́рлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.