Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усяля́ю усяля́ем
2-я ас. усяля́еш усяля́еце
3-я ас. усяля́е усяля́юць
Прошлы час
м. усяля́ў усяля́лі
ж. усяля́ла
н. усяля́ла
Загадны лад
2-я ас. усяля́й усяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усяме́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усяме́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

усяме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усяме́рны усяме́рная усяме́рнае усяме́рныя
Р. усяме́рнага усяме́рнай
усяме́рнае		 усяме́рнага усяме́рных
Д. усяме́рнаму усяме́рнай усяме́рнаму усяме́рным
В. усяме́рны (неадуш.)
усяме́рнага (адуш.)		 усяме́рную усяме́рнае усяме́рныя (неадуш.)
усяме́рных (адуш.)
Т. усяме́рным усяме́рнай
усяме́рнаю		 усяме́рным усяме́рнымі
М. усяме́рным усяме́рнай усяме́рным усяме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усямё́х

‘аб асо+бах аднаго+ по+лу’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усямё́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усямікро́ць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усямікро́ць - -

Крыніцы: piskunou2012.

усямі́ласціва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усямі́ласціва усямі́ласцівей -

усямі́ласцівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усямі́ласцівы усямі́ласцівая усямі́ласцівае усямі́ласцівыя
Р. усямі́ласцівага усямі́ласцівай
усямі́ласцівае		 усямі́ласцівага усямі́ласцівых
Д. усямі́ласціваму усямі́ласцівай усямі́ласціваму усямі́ласцівым
В. усямі́ласцівы (неадуш.)
усямі́ласцівага (адуш.)		 усямі́ласцівую усямі́ласцівае усямі́ласцівыя (неадуш.)
усямі́ласцівых (адуш.)
Т. усямі́ласцівым усямі́ласцівай
усямі́ласціваю		 усямі́ласцівым усямі́ласцівымі
М. усямі́ласцівым усямі́ласцівай усямі́ласцівым усямі́ласцівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

усямо́цны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усямо́цны усямо́цная усямо́цнае усямо́цныя
Р. усямо́цнага усямо́цнай
усямо́цнае		 усямо́цнага усямо́цных
Д. усямо́цнаму усямо́цнай усямо́цнаму усямо́цным
В. усямо́цны (неадуш.)
усямо́цнага (адуш.)		 усямо́цную усямо́цнае усямо́цныя (неадуш.)
усямо́цных (адуш.)
Т. усямо́цным усямо́цнай
усямо́цнаю		 усямо́цным усямо́цнымі
М. усямо́цным усямо́цнай усямо́цным усямо́цных

Крыніцы: piskunou2012.

усяно́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усяно́чна - -

усяно́чная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. усяно́чная
Р. усяно́чнай
Д. усяно́чнай
В. усяно́чную
Т. усяно́чнай
усяно́чнаю
М. усяно́чнай

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.