канчатко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
канчатко́ва | - | - |
Крыніцы:
канчатко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
канчатко́ва | - | - |
Крыніцы:
канчатко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
канчатко́васць | |
канчатко́васці | |
канчатко́васці | |
канчатко́васць | |
канчатко́васцю | |
канчатко́васці |
Крыніцы:
канчатко́вы
прыметнік, адносны
канчатко́вы | канчатко́вая | канчатко́вае | канчатко́выя | |
канчатко́вага | канчатко́вай канчатко́вае |
канчатко́вага | канчатко́вых | |
канчатко́ваму | канчатко́вай | канчатко́ваму | канчатко́вым | |
канчатко́вы ( канчатко́вага ( |
канчатко́вую | канчатко́вае | канчатко́выя ( канчатко́вых ( |
|
канчатко́вым | канчатко́вай канчатко́ваю |
канчатко́вым | канчатко́вымі | |
канчатко́вым | канчатко́вай | канчатко́вым | канчатко́вых |
Крыніцы:
канча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
канча́юся | канча́емся | |
канча́ешся | канча́ецеся | |
канча́ецца | канча́юцца | |
Прошлы час | ||
канча́ўся | канча́ліся | |
канча́лася | ||
канча́лася | ||
Загадны лад | ||
канча́йся | канча́йцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
канча́ючыся |
Крыніцы:
канча́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
канча́ю | канча́ем | |
канча́еш | канча́еце | |
канча́е | канча́юць | |
Прошлы час | ||
канча́ў | канча́лі | |
канча́ла | ||
канча́ла | ||
Загадны лад | ||
канча́й | канча́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
канча́ючы |
Крыніцы:
канча́ючы
прыназоўнік
Крыніцы:
канчу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канчу́к | канчукі́ | |
канчука́ | канчуко́ў | |
канчуку́ | канчука́м | |
канчу́к | канчукі́ | |
канчуко́м | канчука́мі | |
канчуку́ | канчука́х |
Крыніцы:
канчу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канчу́р | канчуры́ | |
канчура́ | канчуро́ў | |
канчуру́ | канчура́м | |
канчу́р | канчуры́ | |
канчуро́м | канчура́мі | |
канчуры́ | канчура́х |
Крыніцы:
канчу́рык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
канчу́рык | канчу́рыкі | |
канчу́рыка | канчу́рыкаў | |
канчу́рыку | канчу́рыкам | |
канчу́рык | канчу́рыкі | |
канчу́рыкам | канчу́рыкамі | |
канчу́рыку | канчу́рыках |
Крыніцы:
Ка́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ка́ны | |
Ка́н | |
Ка́нам | |
Ка́ны | |
Ка́намі | |
Ка́нах |