канчу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канчу́р канчуры́
Р. канчура́ канчуро́ў
Д. канчуру́ канчура́м
В. канчу́р канчуры́
Т. канчуро́м канчура́мі
М. канчуры́ канчура́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)