канчу́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канчу́р | канчуры́ | |
| канчура́ | канчуро́ў | |
| канчуру́ | канчура́м | |
| канчу́р | канчуры́ | |
| канчуро́м | канчура́мі | |
| канчуры́ | канчура́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)