канчу́рык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канчу́рык канчу́рыкі
Р. канчу́рыка канчу́рыкаў
Д. канчу́рыку канчу́рыкам
В. канчу́рык канчу́рыкі
Т. канчу́рыкам канчу́рыкамі
М. канчу́рыку канчу́рыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)