Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

устро́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. устро́йваюся устро́йваемся
2-я ас. устро́йваешся устро́йваецеся
3-я ас. устро́йваецца устро́йваюцца
Прошлы час
м. устро́йваўся устро́йваліся
ж. устро́йвалася
н. устро́йвалася
Загадны лад
2-я ас. устро́йвайся устро́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час устро́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устро́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. устро́йваю устро́йваем
2-я ас. устро́йваеш устро́йваеце
3-я ас. устро́йвае устро́йваюць
Прошлы час
м. устро́йваў устро́йвалі
ж. устро́йвала
н. устро́йвала
Загадны лад
2-я ас. устро́йвай устро́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час устро́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устро́йства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. устро́йства устро́йствы
Р. устро́йства устро́йстваў
Д. устро́йству устро́йствам
В. устро́йства устро́йствы
Т. устро́йствам устро́йствамі
М. устро́йстве устро́йствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устро́міцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устро́млюся устро́мімся
2-я ас. устро́мішся устро́міцеся
3-я ас. устро́міцца устро́мяцца
Прошлы час
м. устро́міўся устро́міліся
ж. устро́мілася
н. устро́мілася
Загадны лад
2-я ас. устро́мся устро́мцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час устро́міўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Устро́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Устро́на
Р. Устро́ны
Д. Устро́не
В. Устро́ну
Т. Устро́най
Устро́наю
М. Устро́не

Устро́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Устро́нь
Р. Устро́ні
Д. Устро́ні
В. Устро́нь
Т. Устро́нню
М. Устро́ні

устру́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. устру́с устру́сы
Р. устру́су устру́саў
Д. устру́су устру́сам
В. устру́с устру́сы
Т. устру́сам устру́самі
М. устру́се устру́сах

Крыніцы: piskunou2012.

уструшэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уструшэ́нне уструшэ́нні
Р. уструшэ́ння уструшэ́нняў
Д. уструшэ́нню уструшэ́нням
В. уструшэ́нне уструшэ́нні
Т. уструшэ́ннем уструшэ́ннямі
М. уструшэ́нні уструшэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

устрыва́ць

‘вытрываць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыва́ю устрыва́ем
2-я ас. устрыва́еш устрыва́еце
3-я ас. устрыва́е устрыва́юць
Прошлы час
м. устрыва́ў устрыва́лі
ж. устрыва́ла
н. устрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. устрыва́й устрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

устрыво́жана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
устрыво́жана устрыво́жаней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.