устрыва́ць
‘вытрываць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
устрыва́ю | устрыва́ем | |
устрыва́еш | устрыва́еце | |
устрыва́е | устрыва́юць | |
Прошлы час | ||
устрыва́ў | устрыва́лі | |
устрыва́ла | ||
устрыва́ла | ||
Загадны лад | ||
устрыва́й | устрыва́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
устрыва́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)