уструшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уструшэ́нне | уструшэ́нні | |
уструшэ́ння | уструшэ́нняў | |
уструшэ́нню | уструшэ́нням | |
уструшэ́нне | уструшэ́нні | |
уструшэ́ннем | уструшэ́ннямі | |
уструшэ́нні | уструшэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)