Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дабразы́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабразы́члівы дабразы́члівая дабразы́члівае дабразы́члівыя
Р. дабразы́члівага дабразы́члівай
дабразы́члівае		 дабразы́члівага дабразы́члівых
Д. дабразы́чліваму дабразы́члівай дабразы́чліваму дабразы́члівым
В. дабразы́члівы (неадуш.)
дабразы́члівага (адуш.)		 дабразы́члівую дабразы́члівае дабразы́члівыя (неадуш.)
дабразы́члівых (адуш.)
Т. дабразы́члівым дабразы́члівай
дабразы́чліваю		 дабразы́члівым дабразы́члівымі
М. дабразы́члівым дабразы́члівай дабразы́члівым дабразы́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

дабразы́чыць

‘жадаць дабра’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дабразы́чу дабразы́чым
2-я ас. дабразы́чыш дабразы́чыце
3-я ас. дабразы́чыць дабразы́чаць
Прошлы час
м. дабразы́чыў дабразы́чылі
ж. дабразы́чыла
н. дабразы́чыла
Загадны лад
2-я ас. дабразы́ч дабразы́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дабразы́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

дабра́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабра́к дабракі́
Р. дабрака́ дабрако́ў
Д. дабраку́ дабрака́м
В. дабрака́ дабрако́ў
Т. дабрако́м дабрака́мі
М. дабраку́ дабрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабралю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабралю́б дабралю́бы
Р. дабралю́ба дабралю́баў
Д. дабралю́бу дабралю́бам
В. дабралю́ба дабралю́баў
Т. дабралю́бам дабралю́бамі
М. дабралю́бе дабралю́бах

Крыніцы: piskunou2012.

дабраму́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дабраму́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дабраму́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дабраму́жнасць
Р. дабраму́жнасці
Д. дабраму́жнасці
В. дабраму́жнасць
Т. дабраму́жнасцю
М. дабраму́жнасці

Крыніцы: piskunou2012.

дабраму́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабраму́жны дабраму́жная дабраму́жнае дабраму́жныя
Р. дабраму́жнага дабраму́жнай
дабраму́жнае		 дабраму́жнага дабраму́жных
Д. дабраму́жнаму дабраму́жнай дабраму́жнаму дабраму́жным
В. дабраму́жны (неадуш.)
дабраму́жнага (адуш.)		 дабраму́жную дабраму́жнае дабраму́жныя (неадуш.)
дабраму́жных (адуш.)
Т. дабраму́жным дабраму́жнай
дабраму́жнаю		 дабраму́жным дабраму́жнымі
М. дабраму́жным дабраму́жнай дабраму́жным дабраму́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Дабрамы́слі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дабрамы́слі
Р. Дабрамы́сляў
Д. Дабрамы́слям
В. Дабрамы́слі
Т. Дабрамы́слямі
М. Дабрамы́слях

дабрамы́слінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабрамы́слінскі дабрамы́слінская дабрамы́слінскае дабрамы́слінскія
Р. дабрамы́слінскага дабрамы́слінскай
дабрамы́слінскае		 дабрамы́слінскага дабрамы́слінскіх
Д. дабрамы́слінскаму дабрамы́слінскай дабрамы́слінскаму дабрамы́слінскім
В. дабрамы́слінскі (неадуш.)
дабрамы́слінскага (адуш.)		 дабрамы́слінскую дабрамы́слінскае дабрамы́слінскія (неадуш.)
дабрамы́слінскіх (адуш.)
Т. дабрамы́слінскім дабрамы́слінскай
дабрамы́слінскаю		 дабрамы́слінскім дабрамы́слінскімі
М. дабрамы́слінскім дабрамы́слінскай дабрамы́слінскім дабрамы́слінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дабрамы́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дабрамы́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.