дабра́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дабра́к дабракі́
Р. дабрака́ дабрако́ў
Д. дабраку́ дабрака́м
В. дабрака́ дабрако́ў
Т. дабрако́м дабрака́мі
М. дабраку́ дабрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)