вы́цмыгаць
‘абабегаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́цмыгаю |
вы́цмыгаем |
2-я ас. |
вы́цмыгаеш |
вы́цмыгаеце |
3-я ас. |
вы́цмыгае |
вы́цмыгаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́цмыгаў |
вы́цмыгалі |
ж. |
вы́цмыгала |
н. |
вы́цмыгала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́цмыгай |
вы́цмыгайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́цмыгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцмы́гванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выцмы́гванне |
Р. |
выцмы́гвання |
Д. |
выцмы́гванню |
В. |
выцмы́гванне |
Т. |
выцмы́гваннем |
М. |
выцмы́гванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцмы́гваць
‘выбягаць, выскокваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выцмы́гваю |
выцмы́гваем |
2-я ас. |
выцмы́гваеш |
выцмы́гваеце |
3-я ас. |
выцмы́гвае |
выцмы́гваюць |
Прошлы час |
м. |
выцмы́гваў |
выцмы́гвалі |
ж. |
выцмы́гвала |
н. |
выцмы́гвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выцмы́гвай |
выцмы́гвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выцмы́гваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цмыгнуць
‘выбегчы, выскачыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́цмыгну |
вы́цмыгнем |
2-я ас. |
вы́цмыгнеш |
вы́цмыгнеце |
3-я ас. |
вы́цмыгне |
вы́цмыгнуць |
Прошлы час |
м. |
вы́цмыгнуў |
вы́цмыгнулі |
ж. |
вы́цмыгнула |
н. |
вы́цмыгнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́цмыгні |
вы́цмыгніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́цмыгнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цубіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́цублю |
вы́цубім |
2-я ас. |
вы́цубіш |
вы́цубіце |
3-я ас. |
вы́цубіць |
вы́цубяць |
Прошлы час |
м. |
вы́цубіў |
вы́цубілі |
ж. |
вы́цубіла |
н. |
вы́цубіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́цубі |
вы́цубіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́цубіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цуджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́цуджаны |
вы́цуджаная |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя |
Р. |
вы́цуджанага |
вы́цуджанай вы́цуджанае |
вы́цуджанага |
вы́цуджаных |
Д. |
вы́цуджанаму |
вы́цуджанай |
вы́цуджанаму |
вы́цуджаным |
В. |
вы́цуджаны (неадуш.) вы́цуджанага (адуш.) |
вы́цуджаную |
вы́цуджанае |
вы́цуджаныя (неадуш.) вы́цуджаных (адуш.) |
Т. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай вы́цуджанаю |
вы́цуджаным |
вы́цуджанымі |
М. |
вы́цуджаным |
вы́цуджанай |
вы́цуджаным |
вы́цуджаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцу́джваць
‘нацэджваць што-небудзь; рабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выцу́джваю |
выцу́джваем |
2-я ас. |
выцу́джваеш |
выцу́джваеце |
3-я ас. |
выцу́джвае |
выцу́джваюць |
Прошлы час |
м. |
выцу́джваў |
выцу́джвалі |
ж. |
выцу́джвала |
н. |
выцу́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выцу́джвай |
выцу́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выцу́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цудзіць
‘нацадзіць што-небудзь; зрабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́цуджу |
вы́цудзім |
2-я ас. |
вы́цудзіш |
вы́цудзіце |
3-я ас. |
вы́цудзіць |
вы́цудзяць |
Прошлы час |
м. |
вы́цудзіў |
вы́цудзілі |
ж. |
вы́цудзіла |
н. |
вы́цудзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́цудзі |
вы́цудзіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́цудзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выцу́кваць
‘падахвочваць, падбіваць, падбухторваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выцу́кваю |
выцу́кваем |
2-я ас. |
выцу́кваеш |
выцу́кваеце |
3-я ас. |
выцу́квае |
выцу́кваюць |
Прошлы час |
м. |
выцу́кваў |
выцу́квалі |
ж. |
выцу́квала |
н. |
выцу́квала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выцу́квай |
выцу́квайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выцу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́цукнуць
‘падахвоціць, падбіць, падбухторыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́цукну |
вы́цукнем |
2-я ас. |
вы́цукнеш |
вы́цукнеце |
3-я ас. |
вы́цукне |
вы́цукнуць |
Прошлы час |
м. |
вы́цукнуў |
вы́цукнулі |
ж. |
вы́цукнула |
н. |
вы́цукнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́цукні |
вы́цукніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́цукнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.