вы́цмыгаць
‘абабегаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́цмыгаю | вы́цмыгаем | |
| вы́цмыгаеш | вы́цмыгаеце | |
| вы́цмыгае | вы́цмыгаюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́цмыгаў | вы́цмыгалі | |
| вы́цмыгала | ||
| вы́цмыгала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́цмыгай | вы́цмыгайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́цмыгаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)