выцмы́гваць

‘выбягаць, выскокваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выцмы́гваю выцмы́гваем
2-я ас. выцмы́гваеш выцмы́гваеце
3-я ас. выцмы́гвае выцмы́гваюць
Прошлы час
м. выцмы́гваў выцмы́гвалі
ж. выцмы́гвала
н. выцмы́гвала
Загадны лад
2-я ас. выцмы́гвай выцмы́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выцмы́гваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)