вы́цмыгнуць

‘выбегчы, выскачыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цмыгну вы́цмыгнем
2-я ас. вы́цмыгнеш вы́цмыгнеце
3-я ас. вы́цмыгне вы́цмыгнуць
Прошлы час
м. вы́цмыгнуў вы́цмыгнулі
ж. вы́цмыгнула
н. вы́цмыгнула
Загадны лад
2-я ас. вы́цмыгні вы́цмыгніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цмыгнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)