вы́цудзіць
‘нацадзіць што-небудзь; зрабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́цуджу | вы́цудзім | |
| вы́цудзіш | вы́цудзіце | |
| вы́цудзіць | вы́цудзяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́цудзіў | вы́цудзілі | |
| вы́цудзіла | ||
| вы́цудзіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́цудзі | вы́цудзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́цудзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)