Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

вы́шаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́шаг
Р. вы́шагу
Д. вы́шагу
В. вы́шаг
Т. вы́шагам
М. вы́шагу

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вы́шагнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шагну вы́шагнем
2-я ас. вы́шагнеш вы́шагнеце
3-я ас. вы́шагне вы́шагнуць
Прошлы час
м. вы́шагнуў вы́шагнулі
ж. вы́шагнула
н. вы́шагнула
Загадны лад
2-я ас. вы́шагні вы́шагніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шагнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вышагра́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышагра́дскі вышагра́дская вышагра́дскае вышагра́дскія
Р. вышагра́дскага вышагра́дскай
вышагра́дскае		 вышагра́дскага вышагра́дскіх
Д. вышагра́дскаму вышагра́дскай вышагра́дскаму вышагра́дскім
В. вышагра́дскі (неадуш.)
вышагра́дскага (адуш.)		 вышагра́дскую вышагра́дскае вышагра́дскія (неадуш.)
вышагра́дскіх (адуш.)
Т. вышагра́дскім вышагра́дскай
вышагра́дскаю		 вышагра́дскім вышагра́дскімі
М. вышагра́дскім вышагра́дскай вышагра́дскім вышагра́дскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вы́шадкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вы́шадкі
Р. Вы́шадак
Вы́шадкаў
Д. Вы́шадкам
В. Вы́шадкі
Т. Вы́шадкамі
М. Вы́шадках

Вы́шалаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вы́шалаў
Р. Вы́шалава
Д. Вы́шалаву
В. Вы́шалаў
Т. Вы́шалавам
М. Вы́шалаве

вы́шалестаць

‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь, што-небудзь; паабрываць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шалестаю вы́шалестаем
2-я ас. вы́шалестаеш вы́шалестаеце
3-я ас. вы́шалестае вы́шалестаюць
Прошлы час
м. вы́шалестаў вы́шалесталі
ж. вы́шалестала
н. вы́шалестала
Загадны лад
2-я ас. вы́шалестай вы́шалестайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шалестаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вышалу́шваць

‘вылушчваць, вылузваць, ачышчаць ад шалупіння што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вышалу́шваю вышалу́шваем
2-я ас. вышалу́шваеш вышалу́шваеце
3-я ас. вышалу́швае вышалу́шваюць
Прошлы час
м. вышалу́шваў вышалу́швалі
ж. вышалу́швала
н. вышалу́швала
Загадны лад
2-я ас. вышалу́швай вышалу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вышалу́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Вышамі́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вышамі́р
Р. Вышамі́ра
Д. Вышамі́ру
В. Вышамі́р
Т. Вышамі́рам
М. Вышамі́ры

вышамі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышамі́рскі вышамі́рская вышамі́рскае вышамі́рскія
Р. вышамі́рскага вышамі́рскай
вышамі́рскае		 вышамі́рскага вышамі́рскіх
Д. вышамі́рскаму вышамі́рскай вышамі́рскаму вышамі́рскім
В. вышамі́рскі (неадуш.)
вышамі́рскага (адуш.)		 вышамі́рскую вышамі́рскае вышамі́рскія (неадуш.)
вышамі́рскіх (адуш.)
Т. вышамі́рскім вышамі́рскай
вышамі́рскаю		 вышамі́рскім вышамі́рскімі
М. вышамі́рскім вышамі́рскай вышамі́рскім вышамі́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вы́шапартаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шапартаю вы́шапартаем
2-я ас. вы́шапартаеш вы́шапартаеце
3-я ас. вы́шапартае вы́шапартаюць
Прошлы час
м. вы́шапартаў вы́шапарталі
ж. вы́шапартала
н. вы́шапартала
Загадны лад
2-я ас. вы́шапартай вы́шапартайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шапартаўшы

Крыніцы: piskunou2012.