выхава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхава́льнік |
выхава́льнікі |
Р. |
выхава́льніка |
выхава́льнікаў |
Д. |
выхава́льніку |
выхава́льнікам |
В. |
выхава́льніка |
выхава́льнікаў |
Т. |
выхава́льнікам |
выхава́льнікамі |
М. |
выхава́льніку |
выхава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхава́льніца |
выхава́льніцы |
Р. |
выхава́льніцы |
выхава́льніц |
Д. |
выхава́льніцы |
выхава́льніцам |
В. |
выхава́льніцу |
выхава́льніц |
Т. |
выхава́льніцай выхава́льніцаю |
выхава́льніцамі |
М. |
выхава́льніцы |
выхава́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхава́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выхава́льніцкі |
выхава́льніцкая |
выхава́льніцкае |
выхава́льніцкія |
Р. |
выхава́льніцкага |
выхава́льніцкай выхава́льніцкае |
выхава́льніцкага |
выхава́льніцкіх |
Д. |
выхава́льніцкаму |
выхава́льніцкай |
выхава́льніцкаму |
выхава́льніцкім |
В. |
выхава́льніцкі (неадуш.) выхава́льніцкага (адуш.) |
выхава́льніцкую |
выхава́льніцкае |
выхава́льніцкія (неадуш.) выхава́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
выхава́льніцкім |
выхава́льніцкай выхава́льніцкаю |
выхава́льніцкім |
выхава́льніцкімі |
М. |
выхава́льніцкім |
выхава́льніцкай |
выхава́льніцкім |
выхава́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́хаванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́хаванасць |
Р. |
вы́хаванасці |
Д. |
вы́хаванасці |
В. |
вы́хаванасць |
Т. |
вы́хаванасцю |
М. |
вы́хаванасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхава́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхава́нец |
выхава́нцы |
Р. |
выхава́нца |
выхава́нцаў |
Д. |
выхава́нцу |
выхава́нцам |
В. |
выхава́нца |
выхава́нцаў |
Т. |
выхава́нцам |
выхава́нцамі |
М. |
выхава́нцу |
выхава́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхава́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выхава́нка |
выхава́нкі |
Р. |
выхава́нкі |
выхава́нак |
Д. |
выхава́нцы |
выхава́нкам |
В. |
выхава́нку |
выхава́нак |
Т. |
выхава́нкай выхава́нкаю |
выхава́нкамі |
М. |
выхава́нцы |
выхава́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выхава́нне |
Р. |
выхава́ння |
Д. |
выхава́нню |
В. |
выхава́нне |
Т. |
выхава́ннем |
М. |
выхава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́хаваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́хаваны |
вы́хаваная |
вы́хаванае |
вы́хаваныя |
Р. |
вы́хаванага |
вы́хаванай вы́хаванае |
вы́хаванага |
вы́хаваных |
Д. |
вы́хаванаму |
вы́хаванай |
вы́хаванаму |
вы́хаваным |
В. |
вы́хаваны (неадуш.) вы́хаванага (адуш.) |
вы́хаваную |
вы́хаванае |
вы́хаваныя (неадуш.) вы́хаваных (адуш.) |
Т. |
вы́хаваным |
вы́хаванай вы́хаванаю |
вы́хаваным |
вы́хаванымі |
М. |
вы́хаваным |
вы́хаванай |
вы́хаваным |
вы́хаваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́хаваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́хаваны |
вы́хаваная |
вы́хаванае |
вы́хаваныя |
Р. |
вы́хаванага |
вы́хаванай вы́хаванае |
вы́хаванага |
вы́хаваных |
Д. |
вы́хаванаму |
вы́хаванай |
вы́хаванаму |
вы́хаваным |
В. |
вы́хаваны (неадуш.) вы́хаванага (адуш.) |
вы́хаваную |
вы́хаванае |
вы́хаваныя (неадуш.) вы́хаваных (адуш.) |
Т. |
вы́хаваным |
вы́хаванай вы́хаванаю |
вы́хаваным |
вы́хаванымі |
М. |
вы́хаваным |
вы́хаванай |
вы́хаваным |
вы́хаваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.