выцу́джваць
‘нацэджваць што-небудзь; рабіць што-небудзь нечаканае, дзіўнае’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выцу́джваю | выцу́джваем | |
| выцу́джваеш | выцу́джваеце | |
| выцу́джвае | выцу́джваюць | |
| Прошлы час | ||
| выцу́джваў | выцу́джвалі | |
| выцу́джвала | ||
| выцу́джвала | ||
| Загадны лад | ||
| выцу́джвай | выцу́джвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выцу́джваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)