аднадо́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
аднадо́мнасць | |
аднадо́мнасці | |
аднадо́мнасці | |
аднадо́мнасць | |
аднадо́мнасцю | |
аднадо́мнасці |
Крыніцы:
аднадо́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
аднадо́мнасць | |
аднадо́мнасці | |
аднадо́мнасці | |
аднадо́мнасць | |
аднадо́мнасцю | |
аднадо́мнасці |
Крыніцы:
аднадо́мны
прыметнік, адносны
аднадо́мны | аднадо́мная | аднадо́мнае | аднадо́мныя | |
аднадо́мнага | аднадо́мнай аднадо́мнае |
аднадо́мнага | аднадо́мных | |
аднадо́мнаму | аднадо́мнай | аднадо́мнаму | аднадо́мным | |
аднадо́мны ( аднадо́мнага ( |
аднадо́мную | аднадо́мнае | аднадо́мныя ( аднадо́мных ( |
|
аднадо́мным | аднадо́мнай аднадо́мнаю |
аднадо́мным | аднадо́мнымі | |
аднадо́мным | аднадо́мнай | аднадо́мным | аднадо́мных |
Крыніцы:
аднаду́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднаду́м | аднаду́мы | |
аднаду́ма | аднаду́маў | |
аднаду́му | аднаду́мам | |
аднаду́ма | аднаду́маў | |
аднаду́мам | аднаду́мамі | |
аднаду́ме | аднаду́мах |
Крыніцы:
аднаду́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднаду́мец | аднаду́мцы | |
аднаду́мца | аднаду́мцаў | |
аднаду́мцу | аднаду́мцам | |
аднаду́мца | аднаду́мцаў | |
аднаду́мцам | аднаду́мцамі | |
аднаду́мцу | аднаду́мцах |
Крыніцы:
аднаду́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
аднаду́мна | - | - |
Крыніцы:
аднаду́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
аднаду́мнасць | |
аднаду́мнасці | |
аднаду́мнасці | |
аднаду́мнасць | |
аднаду́мнасцю | |
аднаду́мнасці |
Крыніцы:
аднаду́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднаду́мнік | аднаду́мнікі | |
аднаду́мніка | аднаду́мнікаў | |
аднаду́мніку | аднаду́мнікам | |
аднаду́мніка | аднаду́мнікаў | |
аднаду́мнікам | аднаду́мнікамі | |
аднаду́мніку | аднаду́мніках |
Крыніцы:
аднаду́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
аднаду́мніца | аднаду́мніцы | |
аднаду́мніцы | аднаду́мніц | |
аднаду́мніцы | аднаду́мніцам | |
аднаду́мніцу | аднаду́мніц | |
аднаду́мніцай аднаду́мніцаю |
аднаду́мніцамі | |
аднаду́мніцы | аднаду́мніцах |
Крыніцы:
аднаду́мны
прыметнік, адносны
аднаду́мны | аднаду́мная | аднаду́мнае | аднаду́мныя | |
аднаду́мнага | аднаду́мнай аднаду́мнае |
аднаду́мнага | аднаду́мных | |
аднаду́мнаму | аднаду́мнай | аднаду́мнаму | аднаду́мным | |
аднаду́мны ( аднаду́мнага ( |
аднаду́мную | аднаду́мнае | аднаду́мныя ( аднаду́мных ( |
|
аднаду́мным | аднаду́мнай аднаду́мнаю |
аднаду́мным | аднаду́мнымі | |
аднаду́мным | аднаду́мнай | аднаду́мным | аднаду́мных |
Крыніцы:
аднаду́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аднаду́мства | |
аднаду́мства | |
аднаду́мству | |
аднаду́мства | |
аднаду́мствам | |
аднаду́мстве |
Крыніцы: