Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

аднадо́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднадо́мнасць
Р. аднадо́мнасці
Д. аднадо́мнасці
В. аднадо́мнасць
Т. аднадо́мнасцю
М. аднадо́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднадо́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднадо́мны аднадо́мная аднадо́мнае аднадо́мныя
Р. аднадо́мнага аднадо́мнай
аднадо́мнае
аднадо́мнага аднадо́мных
Д. аднадо́мнаму аднадо́мнай аднадо́мнаму аднадо́мным
В. аднадо́мны (неадуш.)
аднадо́мнага (адуш.)
аднадо́мную аднадо́мнае аднадо́мныя (неадуш.)
аднадо́мных (адуш.)
Т. аднадо́мным аднадо́мнай
аднадо́мнаю
аднадо́мным аднадо́мнымі
М. аднадо́мным аднадо́мнай аднадо́мным аднадо́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаду́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́м аднаду́мы
Р. аднаду́ма аднаду́маў
Д. аднаду́му аднаду́мам
В. аднаду́ма аднаду́маў
Т. аднаду́мам аднаду́мамі
М. аднаду́ме аднаду́мах

Крыніцы: piskunou2012.

аднаду́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мец аднаду́мцы
Р. аднаду́мца аднаду́мцаў
Д. аднаду́мцу аднаду́мцам
В. аднаду́мца аднаду́мцаў
Т. аднаду́мцам аднаду́мцамі
М. аднаду́мцу аднаду́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаду́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
аднаду́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

аднаду́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аднаду́мнасць
Р. аднаду́мнасці
Д. аднаду́мнасці
В. аднаду́мнасць
Т. аднаду́мнасцю
М. аднаду́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

аднаду́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мнік аднаду́мнікі
Р. аднаду́мніка аднаду́мнікаў
Д. аднаду́мніку аднаду́мнікам
В. аднаду́мніка аднаду́мнікаў
Т. аднаду́мнікам аднаду́мнікамі
М. аднаду́мніку аднаду́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аднаду́мніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мніца аднаду́мніцы
Р. аднаду́мніцы аднаду́мніц
Д. аднаду́мніцы аднаду́мніцам
В. аднаду́мніцу аднаду́мніц
Т. аднаду́мніцай
аднаду́мніцаю
аднаду́мніцамі
М. аднаду́мніцы аднаду́мніцах

Крыніцы: piskunou2012.

аднаду́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаду́мны аднаду́мная аднаду́мнае аднаду́мныя
Р. аднаду́мнага аднаду́мнай
аднаду́мнае
аднаду́мнага аднаду́мных
Д. аднаду́мнаму аднаду́мнай аднаду́мнаму аднаду́мным
В. аднаду́мны (неадуш.)
аднаду́мнага (адуш.)
аднаду́мную аднаду́мнае аднаду́мныя (неадуш.)
аднаду́мных (адуш.)
Т. аднаду́мным аднаду́мнай
аднаду́мнаю
аднаду́мным аднаду́мнымі
М. аднаду́мным аднаду́мнай аднаду́мным аднаду́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

аднаду́мства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. аднаду́мства
Р. аднаду́мства
Д. аднаду́мству
В. аднаду́мства
Т. аднаду́мствам
М. аднаду́мстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.