аднаду́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мец аднаду́мцы
Р. аднаду́мца аднаду́мцаў
Д. аднаду́мцу аднаду́мцам
В. аднаду́мца аднаду́мцаў
Т. аднаду́мцам аднаду́мцамі
М. аднаду́мцу аднаду́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)