аднаду́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аднаду́мец | аднаду́мцы | |
| аднаду́мца | аднаду́мцаў | |
| аднаду́мцу | аднаду́мцам | |
| аднаду́мца | аднаду́мцаў | |
| аднаду́мцам | аднаду́мцамі | |
| аднаду́мцу | аднаду́мцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)