аднаду́мніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мніца аднаду́мніцы
Р. аднаду́мніцы аднаду́мніц
Д. аднаду́мніцы аднаду́мніцам
В. аднаду́мніцу аднаду́мніц
Т. аднаду́мніцай
аднаду́мніцаю		 аднаду́мніцамі
М. аднаду́мніцы аднаду́мніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)