аднаду́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аднаду́мніца | аднаду́мніцы | |
| аднаду́мніцы | аднаду́мніц | |
| аднаду́мніцы | аднаду́мніцам | |
| аднаду́мніцу | аднаду́мніц | |
| аднаду́мніцай аднаду́мніцаю |
аднаду́мніцамі | |
| аднаду́мніцы | аднаду́мніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)