аднаду́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднаду́м | аднаду́мы | |
аднаду́ма | аднаду́маў | |
аднаду́му | аднаду́мам | |
аднаду́ма | аднаду́маў | |
аднаду́мам | аднаду́мамі | |
аднаду́ме | аднаду́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)