аднаду́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаду́мнік аднаду́мнікі
Р. аднаду́мніка аднаду́мнікаў
Д. аднаду́мніку аднаду́мнікам
В. аднаду́мніка аднаду́мнікаў
Т. аднаду́мнікам аднаду́мнікамі
М. аднаду́мніку аднаду́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)