запярэ́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
запярэ́чу |
запярэ́чым |
2-я ас. |
запярэ́чыш |
запярэ́чыце |
3-я ас. |
запярэ́чыць |
запярэ́чаць |
Прошлы час |
м. |
запярэ́чыў |
запярэ́чылі |
ж. |
запярэ́чыла |
н. |
запярэ́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
запярэ́ч |
запярэ́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
запярэ́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запярэ́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запярэ́шчаны |
запярэ́шчаная |
запярэ́шчанае |
запярэ́шчаныя |
Р. |
запярэ́шчанага |
запярэ́шчанай запярэ́шчанае |
запярэ́шчанага |
запярэ́шчаных |
Д. |
запярэ́шчанаму |
запярэ́шчанай |
запярэ́шчанаму |
запярэ́шчаным |
В. |
запярэ́шчаны (неадуш.) запярэ́шчанага (адуш.) |
запярэ́шчаную |
запярэ́шчанае |
запярэ́шчаныя (неадуш.) запярэ́шчаных (адуш.) |
Т. |
запярэ́шчаным |
запярэ́шчанай запярэ́шчанаю |
запярэ́шчаным |
запярэ́шчанымі |
М. |
запярэ́шчаным |
запярэ́шчанай |
запярэ́шчаным |
запярэ́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
запясо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запясо́чаны |
запясо́чаная |
запясо́чанае |
запясо́чаныя |
Р. |
запясо́чанага |
запясо́чанай запясо́чанае |
запясо́чанага |
запясо́чаных |
Д. |
запясо́чанаму |
запясо́чанай |
запясо́чанаму |
запясо́чаным |
В. |
запясо́чаны (неадуш.) запясо́чанага (адуш.) |
запясо́чаную |
запясо́чанае |
запясо́чаныя (неадуш.) запясо́чаных (адуш.) |
Т. |
запясо́чаным |
запясо́чанай запясо́чанаю |
запясо́чаным |
запясо́чанымі |
М. |
запясо́чаным |
запясо́чанай |
запясо́чаным |
запясо́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Запясо́чнае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Запясо́чнае |
Р. |
Запясо́чнага |
Д. |
Запясо́чнаму |
В. |
Запясо́чнае |
Т. |
Запясо́чным |
М. |
Запясо́чным |
Запясо́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Запясо́чча |
Р. |
Запясо́чча |
Д. |
Запясо́ччу |
В. |
Запясо́чча |
Т. |
Запясо́ччам |
М. |
Запясо́ччы |
запя́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запя́сце |
запя́сці |
Р. |
запя́сця |
запя́сцяў |
Д. |
запя́сцю |
запя́сцям |
В. |
запя́сце |
запя́сці |
Т. |
запя́сцем |
запя́сцямі |
М. |
запя́сці |
запя́сцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запя́сцевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
запя́сцевы |
запя́сцевая |
запя́сцевае |
запя́сцевыя |
Р. |
запя́сцевага |
запя́сцевай запя́сцевае |
запя́сцевага |
запя́сцевых |
Д. |
запя́сцеваму |
запя́сцевай |
запя́сцеваму |
запя́сцевым |
В. |
запя́сцевы (неадуш.) запя́сцевага (адуш.) |
запя́сцевую |
запя́сцевае |
запя́сцевыя (неадуш.) запя́сцевых (адуш.) |
Т. |
запя́сцевым |
запя́сцевай запя́сцеваю |
запя́сцевым |
запя́сцевымі |
М. |
запя́сцевым |
запя́сцевай |
запя́сцевым |
запя́сцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
запя́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запя́сць |
запя́сці |
Р. |
запя́сці |
запя́сцяў запя́сцей |
Д. |
запя́сці |
запя́сцям |
В. |
запя́сць |
запя́сці |
Т. |
запя́сцю |
запя́сцямі |
М. |
запя́сці |
запя́сцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
запя́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
запя́так |
запя́ткі |
Р. |
запя́тка |
запя́ткаў |
Д. |
запя́тку |
запя́ткам |
В. |
запя́так |
запя́ткі |
Т. |
запя́ткам |
запя́ткамі |
М. |
запя́тку |
запя́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.