запярэ́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запярэ́чу запярэ́чым
2-я ас. запярэ́чыш запярэ́чыце
3-я ас. запярэ́чыць запярэ́чаць
Прошлы час
м. запярэ́чыў запярэ́чылі
ж. запярэ́чыла
н. запярэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. запярэ́ч запярэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час запярэ́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)