запясо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
запясо́чаны | запясо́чаная | запясо́чанае | запясо́чаныя | |
запясо́чанага | запясо́чанай запясо́чанае |
запясо́чанага | запясо́чаных | |
запясо́чанаму | запясо́чанай | запясо́чанаму | запясо́чаным | |
запясо́чаны ( запясо́чанага ( |
запясо́чаную | запясо́чанае | запясо́чаныя ( запясо́чаных ( |
|
запясо́чаным | запясо́чанай запясо́чанаю |
запясо́чаным | запясо́чанымі | |
запясо́чаным | запясо́чанай | запясо́чаным | запясо́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)