Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыямагнеты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыямагнеты́зм
Р. дыямагнеты́зму
Д. дыямагнеты́зму
В. дыямагнеты́зм
Т. дыямагнеты́змам
М. дыямагнеты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыямагне́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыямагне́тык дыямагне́тыкі
Р. дыямагнетыка дыямагне́тыкаў
Д. дыямагне́тыку дыямагне́тыкам
В. дыямагне́тык дыямагне́тыкі
Т. дыямагне́тыкам дыямагне́тыкамі
М. дыямагне́тыку дыямагне́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

дыямагнеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыямагнеты́чны дыямагнеты́чная дыямагнеты́чнае дыямагнеты́чныя
Р. дыямагнеты́чнага дыямагнеты́чнай
дыямагнеты́чнае		 дыямагнеты́чнага дыямагнеты́чных
Д. дыямагнеты́чнаму дыямагнеты́чнай дыямагнеты́чнаму дыямагнеты́чным
В. дыямагнеты́чны (неадуш.)
дыямагнеты́чнага (адуш.)		 дыямагнеты́чную дыямагнеты́чнае дыямагнеты́чныя (неадуш.)
дыямагнеты́чных (адуш.)
Т. дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнай
дыямагнеты́чнаю		 дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнымі
М. дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнай дыямагнеты́чным дыямагнеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дыямагні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыямагні́тны дыямагні́тная дыямагні́тнае дыямагні́тныя
Р. дыямагні́тнага дыямагні́тнай
дыямагні́тнае		 дыямагні́тнага дыямагні́тных
Д. дыямагні́тнаму дыямагні́тнай дыямагні́тнаму дыямагні́тным
В. дыямагні́тны (неадуш.)
дыямагні́тнага (адуш.)		 дыямагні́тную дыямагні́тнае дыямагні́тныя (неадуш.)
дыямагні́тных (адуш.)
Т. дыямагні́тным дыямагні́тнай
дыямагні́тнаю		 дыямагні́тным дыямагні́тнымі
М. дыямагні́тным дыямагні́тнай дыямагні́тным дыямагні́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дыяма́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыяма́т
Р. дыяма́ту
Д. дыяма́ту
В. дыяма́т
Т. дыяма́там
М. дыяма́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыяме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяме́нт дыяме́нты
Р. дыяме́нта дыяме́нтаў
Д. дыяме́нту дыяме́нтам
В. дыяме́нт дыяме́нты
Т. дыяме́нтам дыяме́нтамі
М. дыяме́нце дыяме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяме́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяме́нтавы дыяме́нтавая дыяме́нтавае дыяме́нтавыя
Р. дыяме́нтавага дыяме́нтавай
дыяме́нтавае		 дыяме́нтавага дыяме́нтавых
Д. дыяме́нтаваму дыяме́нтавай дыяме́нтаваму дыяме́нтавым
В. дыяме́нтавы (неадуш.)
дыяме́нтавага (адуш.)		 дыяме́нтавую дыяме́нтавае дыяме́нтавыя (неадуш.)
дыяме́нтавых (адуш.)
Т. дыяме́нтавым дыяме́нтавай
дыяме́нтаваю		 дыяме́нтавым дыяме́нтавымі
М. дыяме́нтавым дыяме́нтавай дыяме́нтавым дыяме́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяме́нтны дыяме́нтная дыяме́нтнае дыяме́нтныя
Р. дыяме́нтнага дыяме́нтнай
дыяме́нтнае		 дыяме́нтнага дыяме́нтных
Д. дыяме́нтнаму дыяме́нтнай дыяме́нтнаму дыяме́нтным
В. дыяме́нтны (неадуш.)
дыяме́нтнага (адуш.)		 дыяме́нтную дыяме́нтнае дыяме́нтныя (неадуш.)
дыяме́нтных (адуш.)
Т. дыяме́нтным дыяме́нтнай
дыяме́нтнаю		 дыяме́нтным дыяме́нтнымі
М. дыяме́нтным дыяме́нтнай дыяме́нтным дыяме́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

дыя́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыя́метр дыя́метры
Р. дыя́метра дыя́метраў
Д. дыя́метру дыя́метрам
В. дыя́метр дыя́метры
Т. дыя́метрам дыя́метрамі
М. дыя́метры дыя́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыяметра́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дыяметра́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.