дыямагнеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыямагнеты́чны дыямагнеты́чная дыямагнеты́чнае дыямагнеты́чныя
Р. дыямагнеты́чнага дыямагнеты́чнай
дыямагнеты́чнае		 дыямагнеты́чнага дыямагнеты́чных
Д. дыямагнеты́чнаму дыямагнеты́чнай дыямагнеты́чнаму дыямагнеты́чным
В. дыямагнеты́чны (неадуш.)
дыямагнеты́чнага (адуш.)		 дыямагнеты́чную дыямагнеты́чнае дыямагнеты́чныя (неадуш.)
дыямагнеты́чных (адуш.)
Т. дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнай
дыямагнеты́чнаю		 дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнымі
М. дыямагнеты́чным дыямагнеты́чнай дыямагнеты́чным дыямагнеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)