Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

завідне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завідне́ецца завідне́юцца
Прошлы час
м. завідне́ўся завідне́ліся
ж. завідне́лася
н. завідне́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

завідне́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завідне́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. завідне́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заві́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заві́днік заві́днікі
Р. заві́дніка заві́днікаў
Д. заві́дніку заві́днікам
В. заві́дніка заві́днікаў
Т. заві́днікам заві́днікамі
М. заві́дніку заві́дніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

заві́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заві́дніца заві́дніцы
Р. заві́дніцы заві́дніц
Д. заві́дніцы заві́дніцам
В. заві́дніцу заві́дніц
Т. заві́дніцай
заві́дніцаю		 заві́дніцамі
М. заві́дніцы заві́дніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

заві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заві́дны заві́дная заві́днае заві́дныя
Р. заві́днага заві́днай
заві́днае		 заві́днага заві́дных
Д. заві́днаму заві́днай заві́днаму заві́дным
В. заві́дны (неадуш.)
заві́днага (адуш.)		 заві́дную заві́днае заві́дныя (неадуш.)
заві́дных (адуш.)
Т. заві́дным заві́днай
заві́днаю		 заві́дным заві́днымі
М. заві́дным заві́днай заві́дным заві́дных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

завіду́шчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. завіду́шчасць
Р. завіду́шчасці
Д. завіду́шчасці
В. завіду́шчасць
Т. завіду́шчасцю
М. завіду́шчасці

Крыніцы: piskunou2012.

завіду́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завіду́шчы завіду́шчая завіду́шчае завіду́шчыя
Р. завіду́шчага завіду́шчай
завіду́шчае		 завіду́шчага завіду́шчых
Д. завіду́шчаму завіду́шчай завіду́шчаму завіду́шчым
В. завіду́шчы (неадуш.)
завіду́шчага (адуш.)		 завіду́шчую завіду́шчае завіду́шчыя (неадуш.)
завіду́шчых (адуш.)
Т. завіду́шчым завіду́шчай
завіду́шчаю		 завіду́шчым завіду́шчымі
М. завіду́шчым завіду́шчай завіду́шчым завіду́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Заві́дчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Заві́дчыцы
Р. Заві́дчыц
Заві́дчыцаў
Д. Заві́дчыцам
В. Заві́дчыцы
Т. Заві́дчыцамі
М. Заві́дчыцах

завізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завізава́ны завізава́ная завізава́нае завізава́ныя
Р. завізава́нага завізава́най
завізава́нае		 завізава́нага завізава́ных
Д. завізава́наму завізава́най завізава́наму завізава́ным
В. завізава́ны (неадуш.)
завізава́нага (адуш.)		 завізава́ную завізава́нае завізава́ныя (неадуш.)
завізава́ных (адуш.)
Т. завізава́ным завізава́най
завізава́наю		 завізава́ным завізава́нымі
М. завізава́ным завізава́най завізава́ным завізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

завізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завізава́ны завізава́ная завізава́нае завізава́ныя
Р. завізава́нага завізава́най
завізава́нае		 завізава́нага завізава́ных
Д. завізава́наму завізава́най завізава́наму завізава́ным
В. завізава́ны (неадуш.)
завізава́нага (адуш.)		 завізава́ную завізава́нае завізава́ныя (неадуш.)
завізава́ных (адуш.)
Т. завізава́ным завізава́най
завізава́наю		 завізава́ным завізава́нымі
М. завізава́ным завізава́най завізава́ным завізава́ных

Кароткая форма: завізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.