завідне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завідне́ецца завідне́юцца
Прошлы час
м. завідне́ўся завідне́ліся
ж. завідне́лася
н. завідне́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)