Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыягра́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягра́мны дыягра́мная дыягра́мнае дыягра́мныя
Р. дыягра́мнага дыягра́мнай
дыягра́мнае		 дыягра́мнага дыягра́мных
Д. дыягра́мнаму дыягра́мнай дыягра́мнаму дыягра́мным
В. дыягра́мны (неадуш.)
дыягра́мнага (адуш.)		 дыягра́мную дыягра́мнае дыягра́мныя (неадуш.)
дыягра́мных (адуш.)
Т. дыягра́мным дыягра́мнай
дыягра́мнаю		 дыягра́мным дыягра́мнымі
М. дыягра́мным дыягра́мнай дыягра́мным дыягра́мных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дыядо́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыядо́х дыядо́хі
Р. дыядо́ха дыядо́хаў
Д. дыядо́ху дыядо́хам
В. дыядо́ха дыядо́хаў
Т. дыядо́хам дыядо́хамі
М. дыядо́ху дыядо́хах

Крыніцы: piskunou2012.

дыядэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыядэ́ма дыядэ́мы
Р. дыядэ́мы дыядэ́м
Д. дыядэ́ме дыядэ́мам
В. дыядэ́му дыядэ́мы
Т. дыядэ́май
дыядэ́маю		 дыядэ́мамі
М. дыядэ́ме дыядэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыя́кан

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыя́кан дыя́каны
Р. дыя́кана дыя́канаў
Д. дыя́кану дыя́канам
В. дыя́кана дыя́канаў
Т. дыя́канам дыя́канамі
М. дыя́кане дыя́канах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыякані́са

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыякані́са дыякані́сы
Р. дыякані́сы дыякані́с
Д. дыякані́се дыякані́сам
В. дыякані́су дыякані́с
Т. дыякані́сай
дыякані́саю		 дыякані́самі
М. дыякані́се дыякані́сах

Крыніцы: piskunou2012.

дыя́каніха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыя́каніха дыя́каніхі
Р. дыя́каніхі дыя́каніх
Д. дыя́канісе дыя́каніхам
В. дыя́каніху дыя́каніх
Т. дыя́каніхай
дыя́каніхаю		 дыя́каніхамі
М. дыя́канісе дыя́каніхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дыякані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыякані́я дыякані́і
Р. дыякані́і дыякані́й
Д. дыякані́і дыякані́ям
В. дыякані́ю дыякані́і
Т. дыякані́яй
дыякані́яю		 дыякані́ямі
М. дыякані́і дыякані́ях

Крыніцы: piskunou2012.

дыя́канскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыя́канскі дыя́канская дыя́канскае дыя́канскія
Р. дыя́канскага дыя́канскай
дыя́канскае		 дыя́канскага дыя́канскіх
Д. дыя́канскаму дыя́канскай дыя́канскаму дыя́канскім
В. дыя́канскі (неадуш.)
дыя́канскага (адуш.)		 дыя́канскую дыя́канскае дыя́канскія (неадуш.)
дыя́канскіх (адуш.)
Т. дыя́канскім дыя́канскай
дыя́канскаю		 дыя́канскім дыя́канскімі
М. дыя́канскім дыя́канскай дыя́канскім дыя́канскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыя́канства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыя́канства
Р. дыя́канства
Д. дыя́канству
В. дыя́канства
Т. дыя́канствам
М. дыя́канстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыя́канстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыя́канствую дыя́канствуем
2-я ас. дыя́канствуеш дыя́канствуеце
3-я ас. дыя́канствуе дыя́канствуюць
Прошлы час
м. дыя́канстваваў дыя́канствавалі
ж. дыя́канствавала
н. дыя́канствавала
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыя́канствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.