дыядэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дыядэ́ма | дыядэ́мы | |
дыядэ́мы | дыядэ́м | |
дыядэ́ме | дыядэ́мам | |
дыядэ́му | дыядэ́мы | |
дыядэ́май дыядэ́маю |
дыядэ́мамі | |
дыядэ́ме | дыядэ́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)