дыя́каніха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыя́каніха дыя́каніхі
Р. дыя́каніхі дыя́каніх
Д. дыя́канісе дыя́каніхам
В. дыя́каніху дыя́каніх
Т. дыя́каніхай
дыя́каніхаю		 дыя́каніхамі
М. дыя́канісе дыя́каніхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)