Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

контрасігнава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. контрасігну́ю контрасігну́ем
2-я ас. контрасігну́еш контрасігну́еце
3-я ас. контрасігну́е контрасігну́юць
Прошлы час
м. контрасігнава́ў контрасігнава́лі
ж. контрасігнава́ла
н. контрасігнава́ла
Загадны лад
2-я ас. контрасігну́й контрасігну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час контрасігну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

контрасігнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. контрасігну́ю контрасігну́ем
2-я ас. контрасігну́еш контрасігну́еце
3-я ас. контрасігну́е контрасігну́юць
Прошлы час
м. контрасігнава́ў контрасігнава́лі
ж. контрасігнава́ла
н. контрасігнава́ла
Загадны лад
2-я ас. контрасігну́й контрасігну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час контрасігнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

контрасігна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. контрасігна́цыя
Р. контрасігна́цыі
Д. контрасігна́цыі
В. контрасігна́цыю
Т. контрасігна́цыяй
контрасігна́цыяю
М. контрасігна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

контрасігно́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контрасігно́вачны контрасігно́вачная контрасігно́вачнае контрасігно́вачныя
Р. контрасігно́вачнага контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнае		 контрасігно́вачнага контрасігно́вачных
Д. контрасігно́вачнаму контрасігно́вачнай контрасігно́вачнаму контрасігно́вачным
В. контрасігно́вачны (неадуш.)
контрасігно́вачнага (адуш.)		 контрасігно́вачную контрасігно́вачнае контрасігно́вачныя (неадуш.)
контрасігно́вачных (адуш.)
Т. контрасігно́вачным контрасігно́вачнай
контрасігно́вачнаю		 контрасігно́вачным контрасігно́вачнымі
М. контрасігно́вачным контрасігно́вачнай контрасігно́вачным контрасігно́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

контрасігно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. контрасігно́ўка
Р. контрасігно́ўкі
Д. контрасігно́ўцы
В. контрасігно́ўку
Т. контрасігно́ўкай
контрасігно́ўкаю
М. контрасігно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

контрата́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. контрата́ка контрата́кі
Р. контрата́кі контрата́к
Д. контрата́цы контрата́кам
В. контрата́ку контрата́кі
Т. контрата́кай
контрата́каю		 контрата́камі
М. контрата́цы контрата́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

контратакава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контратакава́ны контратакава́ная контратакава́нае контратакава́ныя
Р. контратакава́нага контратакава́най
контратакава́нае		 контратакава́нага контратакава́ных
Д. контратакава́наму контратакава́най контратакава́наму контратакава́ным
В. контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.)		 контратакава́ную контратакава́нае контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.)
Т. контратакава́ным контратакава́най
контратакава́наю		 контратакава́ным контратакава́нымі
М. контратакава́ным контратакава́най контратакава́ным контратакава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

контратакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контратакава́ны контратакава́ная контратакава́нае контратакава́ныя
Р. контратакава́нага контратакава́най
контратакава́нае		 контратакава́нага контратакава́ных
Д. контратакава́наму контратакава́най контратакава́наму контратакава́ным
В. контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.)		 контратакава́ную контратакава́нае контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.)
Т. контратакава́ным контратакава́най
контратакава́наю		 контратакава́ным контратакава́нымі
М. контратакава́ным контратакава́най контратакава́ным контратакава́ных

Кароткая форма: контратакава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

контратакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. контратакава́ны контратакава́ная контратакава́нае контратакава́ныя
Р. контратакава́нага контратакава́най
контратакава́нае		 контратакава́нага контратакава́ных
Д. контратакава́наму контратакава́най контратакава́наму контратакава́ным
В. контратакава́ны (неадуш.)
контратакава́нага (адуш.)		 контратакава́ную контратакава́нае контратакава́ныя (неадуш.)
контратакава́ных (адуш.)
Т. контратакава́ным контратакава́най
контратакава́наю		 контратакава́ным контратакава́нымі
М. контратакава́ным контратакава́най контратакава́ным контратакава́ных

Кароткая форма: контратакава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

контратакава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. контратаку́ю контратаку́ем
2-я ас. контратаку́еш контратаку́еце
3-я ас. контратаку́е контратаку́юць
Прошлы час
м. контратакава́ў контратакава́лі
ж. контратакава́ла
н. контратакава́ла
Загадны лад
2-я ас. контратаку́й контратаку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час контратаку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.