ко́каннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́канніка | ко́каннікаў | |
| ко́канніку | ко́каннікам | |
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́каннікам | ко́каннікамі | |
| ко́канніку | ко́канніках |
Крыніцы:
ко́каннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́канніка | ко́каннікаў | |
| ко́канніку | ко́каннікам | |
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́каннікам | ко́каннікамі | |
| ко́канніку | ко́канніках |
Крыніцы:
ко́канны
прыметнік, адносны
| ко́канны | ко́канная | ко́каннае | ко́канныя | |
| ко́каннага | ко́каннай ко́каннае |
ко́каннага | ко́канных | |
| ко́каннаму | ко́каннай | ко́каннаму | ко́канным | |
| ко́канны ( ко́каннага ( |
ко́канную | ко́каннае | ко́канныя ( ко́канных ( |
|
| ко́канным | ко́каннай ко́каннаю |
ко́канным | ко́каннымі | |
| ко́канным | ко́каннай | ко́канным | ко́канных | |
Крыніцы:
ко́кат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́кат | какаты́ | |
| ко́ката | какато́ў | |
| ко́кату | каката́м | |
| ко́кат | какаты́ | |
| ко́катам | каката́мі | |
| ко́каце | каката́х |
Крыніцы:
Ко́катава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́катава | |
| Ко́катава | |
| Ко́катаву | |
| Ко́катава | |
| Ко́катавам | |
| Ко́катаве |
Ко́каўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ко́каўшчына | |
| Ко́каўшчыны | |
| Ко́каўшчыне | |
| Ко́каўшчыну | |
| Ко́каўшчынай Ко́каўшчынаю |
|
| Ко́каўшчыне |
ко́кацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́каюся | ко́каемся | |
| ко́каешся | ко́каецеся | |
| ко́каецца | ко́каюцца | |
| Прошлы час | ||
| ко́каўся | ко́каліся | |
| ко́калася | ||
| ко́калася | ||
| Загадны лад | ||
| ко́кайся | ко́кайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́каючыся | ||
Крыніцы:
ко́каць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́каю | ко́каем | |
| ко́каеш | ко́каеце | |
| ко́кае | ко́каюць | |
| Прошлы час | ||
| ко́каў | ко́калі | |
| ко́кала | ||
| ко́кала | ||
| Загадны лад | ||
| ко́кай | ко́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́каючы | ||
Крыніцы:
ко́ка-ко́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́ка-ко́ла | |
| ко́ка-ко́лы | |
| ко́ка-ко́ле | |
| ко́ка-ко́лу | |
| ко́ка-ко́лай ко́ка-ко́лаю |
|
| ко́ка-ко́ле |
Крыніцы:
ко́клюш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́клюш | |
| ко́клюшу | |
| ко́клюшу | |
| ко́клюш | |
| ко́клюшам | |
| ко́клюшы |
Крыніцы:
ко́клюшны
прыметнік, адносны
| ко́клюшны | ко́клюшная | ко́клюшнае | ко́клюшныя | |
| ко́клюшнага | ко́клюшнай ко́клюшнае |
ко́клюшнага | ко́клюшных | |
| ко́клюшнаму | ко́клюшнай | ко́клюшнаму | ко́клюшным | |
| ко́клюшны ( ко́клюшнага ( |
ко́клюшную | ко́клюшнае | ко́клюшныя ( ко́клюшных ( |
|
| ко́клюшным | ко́клюшнай ко́клюшнаю |
ко́клюшным | ко́клюшнымі | |
| ко́клюшным | ко́клюшнай | ко́клюшным | ко́клюшных | |
Крыніцы: