ко́каннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́канніка | ко́каннікаў | |
| ко́канніку | ко́каннікам | |
| ко́каннік | ко́каннікі | |
| ко́каннікам | ко́каннікамі | |
| ко́канніку | ко́канніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)