ко́каннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́каннік ко́каннікі
Р. ко́канніка ко́каннікаў
Д. ко́канніку ко́каннікам
В. ко́каннік ко́каннікі
Т. ко́каннікам ко́каннікамі
М. ко́канніку ко́канніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)