зазу́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зазу́блены |
зазу́бленая |
зазу́бленае |
зазу́бленыя |
Р. |
зазу́бленага |
зазу́бленай зазу́бленае |
зазу́бленага |
зазу́бленых |
Д. |
зазу́бленаму |
зазу́бленай |
зазу́бленаму |
зазу́бленым |
В. |
зазу́блены (неадуш.) зазу́бленага (адуш.) |
зазу́бленую |
зазу́бленае |
зазу́бленыя (неадуш.) зазу́бленых (адуш.) |
Т. |
зазу́бленым |
зазу́бленай зазу́бленаю |
зазу́бленым |
зазу́бленымі |
М. |
зазу́бленым |
зазу́бленай |
зазу́бленым |
зазу́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
зазу́блівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зазу́бліваецца |
зазу́бліваюцца |
Прошлы час |
м. |
зазу́бліваўся |
зазу́бліваліся |
ж. |
зазу́блівалася |
н. |
зазу́блівалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зазу́бліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зазу́бліваць
‘вастрыць што-небудзь, насякаючы, наразаючы зуб'е’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зазу́бліваю |
зазу́бліваем |
2-я ас. |
зазу́бліваеш |
зазу́бліваеце |
3-я ас. |
зазу́блівае |
зазу́бліваюць |
Прошлы час |
м. |
зазу́бліваў |
зазу́блівалі |
ж. |
зазу́блівала |
н. |
зазу́блівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зазу́блівай |
зазу́блівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зазу́бліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зазу́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зазу́бнік |
зазу́бнікі |
Р. |
зазу́бніка |
зазу́бнікаў |
Д. |
зазу́бніку |
зазу́бнікам |
В. |
зазу́бнік |
зазу́бнікі |
Т. |
зазу́бнікам |
зазу́бнікамі |
М. |
зазу́бніку |
зазу́бніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зазубны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зазубны́ |
зазубна́я |
зазубно́е |
зазубны́я |
Р. |
зазубно́га |
зазубно́й зазубно́е |
зазубно́га |
зазубны́х |
Д. |
зазубно́му |
зазубно́й |
зазубно́му |
зазубны́м |
В. |
зазубны́ (неадуш.) зазубно́га (адуш.) |
зазубну́ю |
зазубно́е |
зазубны́я (неадуш.) зазубны́х (адуш.) |
Т. |
зазубны́м |
зазубно́й зазубно́ю |
зазубны́м |
зазубны́мі |
М. |
зазубны́м |
зазубно́й |
зазубны́м |
зазубны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зазу́браны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зазу́браны |
зазу́браная |
зазу́бранае |
зазу́браныя |
Р. |
зазу́бранага |
зазу́бранай зазу́бранае |
зазу́бранага |
зазу́браных |
Д. |
зазу́бранаму |
зазу́бранай |
зазу́бранаму |
зазу́браным |
В. |
зазу́браны (неадуш.) зазу́бранага (адуш.) |
зазу́браную |
зазу́бранае |
зазу́браныя (неадуш.) зазу́браных (адуш.) |
Т. |
зазу́браным |
зазу́бранай зазу́бранаю |
зазу́браным |
зазу́бранымі |
М. |
зазу́браным |
зазу́бранай |
зазу́браным |
зазу́браных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зазу́браны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зазу́браны |
зазу́браная |
зазу́бранае |
зазу́браныя |
Р. |
зазу́бранага |
зазу́бранай зазу́бранае |
зазу́бранага |
зазу́браных |
Д. |
зазу́бранаму |
зазу́бранай |
зазу́бранаму |
зазу́браным |
В. |
зазу́браны (неадуш.) зазу́бранага (адуш.) |
зазу́браную |
зазу́бранае |
зазу́браныя (неадуш.) зазу́браных (адуш.) |
Т. |
зазу́браным |
зазу́бранай зазу́бранаю |
зазу́браным |
зазу́бранымі |
М. |
зазу́браным |
зазу́бранай |
зазу́браным |
зазу́браных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зазу́браны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зазу́браны |
зазу́браная |
зазу́бранае |
зазу́браныя |
Р. |
зазу́бранага |
зазу́бранай зазу́бранае |
зазу́бранага |
зазу́браных |
Д. |
зазу́бранаму |
зазу́бранай |
зазу́бранаму |
зазу́браным |
В. |
зазу́браны (неадуш.) зазу́бранага (адуш.) |
зазу́браную |
зазу́бранае |
зазу́браныя (неадуш.) зазу́браных (адуш.) |
Т. |
зазу́браным |
зазу́бранай зазу́бранаю |
зазу́браным |
зазу́бранымі |
М. |
зазу́браным |
зазу́бранай |
зазу́браным |
зазу́браных |
Кароткая форма: зазу́брана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зазу́брыванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зазу́брыванне |
Р. |
зазу́брывання |
Д. |
зазу́брыванню |
В. |
зазу́брыванне |
Т. |
зазу́брываннем |
М. |
зазу́брыванні |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.