зазу́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зазу́бнік | зазу́бнікі | |
| зазу́бніка | зазу́бнікаў | |
| зазу́бніку | зазу́бнікам | |
| зазу́бнік | зазу́бнікі | |
| зазу́бнікам | зазу́бнікамі | |
| зазу́бніку | зазу́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)